Marek Mariusz Tytko, Przydatność studiów z informacji naukowej w pracy w archiwum, w: Rynek pracy a studia bibliotekoznawstwa i informacji naukowej w Polsce. II Ogólnopolska Konferencja Naukowa 4-5 czerwca 1996, Materiały Edukacyjne Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej, , wyd. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, red. Maria Kocójowa, Kraków 1997, s. 44-48
"W opracowaniach specjalistów opisujących zastosowanie systemu informacji w
polskich archiwach, łącznie z prof. Bohdanem Ryszewskim, nie znalazłem odpowiedzi na
problem postawiony w tytule1
.
Absolwent informacji naukowej z reguły szuka pracy w różnych bibliotekach czy
ośrodkach dokumentacji. Interesujące byłoby przeanalizowanie przydatności omawianego
zawodu w archiwach, gdzie z reguły pracują historycy. Należy zaznaczyć w tym miejscu, że
archiwistyka polska jedynie w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu kształci swoje
kadry. Od dwóch lat dodano zajęcia w dziedzinie komputeryzacji archiwów, aby absolwenci
mogli w przyszłości tworzyć archiwalne systemy informacyjne. Na owoce tych studiów
podyplomowych trzeba jednak jeszcze poczekać.
Metodyka pracy archiwalnej zazębia się częściowo z metodyką w bibliotece2
. Istnieje
duża zbieżność pomiędzy pracą bibliotekarza a pracą archiwisty. Podobieństwa te powodują
możliwość przystosowania umiejętności zawodowych pracownika informacji naukowej do
potrzeb archiwum. Warto pokrótce przyjrzeć się poszczególnym fazom pracy bibliotecznej i
archiwalnej, aby wypunktować zasadnicze zbieżności z jednej strony, a z drugiej strony –
zaznaczyć pewne różnice między nimi. Archiwiści gromadzą, przechowują, opracowują i
udostępniają zbiory powstałe z reguły w kancelariach urzędów. Archiwista nie tworzy źródeł.
Może tworzyć, co najwyżej, pomoce służące do wyszukiwania informacji w źródłach
historycznych, ich samych z istoty nie naruszając. (...)"
Źródło: http://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/40806/tytko_przydatnosc_studiow_z_informacji_naukowej_1997.pdf?sequence=1&isAllowed=y (dostęp z 20.08.2017)
