Począwszy od dnia 1 kwietnia 2008 r. wszyscy podatnicy mogą rozliczać z fiskusem przez Internet. Aby jednak to było możliwe, należy najpierw złożyć osobiście i w tradycyjnej formie deklarację o zamiarze rozliczania się za pomocą Internetu. Konieczne jest tutaj także posiadanie bezpiecznego podpisu elektronicznego.
W świetle Ustawy z 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 z późn. zm.) posługiwanie się bezpiecznym podpisem elektronicznym wymaga uzyskania kwalifikowanego certyfikatu. W związku z tym konieczne jest zawarcie umowy z podmiotem świadczącym usługi certyfikacyjne. W celu otrzymania bezpiecznego podpisu elektronicznego konieczne jest także zapoznanie się z regulaminem określającym szczegółowo warunki korzystania z certyfikatu, zakres i ograniczenia jego stosowania, oraz odpowiedzialność stron. Podpisanie umowy wraz z załącznikami odbywa się zazwyczaj w siedzibie podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne. Niezbędne jest tutaj posiadanie dokumentu tożsamości ze zdjęciem (dowód osobisty lub paszport) oraz potwierdzenie prawa do reprezentacji firmy. Po sprawdzeniu formalnym zostaje przygotowany certyfikat, który należy odebrać osobiście. Do certyfikatu dołączona jest karta kryptograficzna z czytnikiem lub tokenem, oraz oprogramowanie umożliwiające współpracę karty z komputerem. Tym samym procedura wydania certyfikatu zostaje zakończona. Cena bezpiecznego podpisu elektronicznego jest uzależniona od rodzaju certyfikatu, okresu ważności oraz podmiotu świadczącego usługi certyfikacyjne. Obecnie waha się w granicach 229-359 zł (plus VAT).
Uprawnione do wydawania certyfikatów kwalifikowanych są wyłącznie podmioty świadczące usługi certyfikacyjne, które decyzją ministra gospodarki zostały wpisane do rejestru kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne. Obecnie na rynku funkcjonują trzy kwalifikowane centra certyfikacji:
• Krajowa Izba Rozliczeniowa
• Polskie Centrum Certyfikacji Elektronicznej Sigillum
• Powszechne Centrum Certyfikacji CERTUM
Bezpieczny podpis elektroniczny jest przypisany do konkretnej osoby i jest równoważny podpisowi odręcznemu, może go składać wyłącznie osoba fizyczna działająca w imieniu własnym lub innych osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek nieposiadających osobowości prawnej, których jest przedstawicielem. Certyfikat kwalifikowany stanowiący część bezpiecznego podpisu elektronicznego zawiera imię i nazwisko, PESEL lub NIP, co oznacza że identyfikuje osobę fizyczną. W związku z tym można go używać zarówno w sprawach prywatnych, jak i służbowych. Wiele ważnych informacji dotyczących bezpiecznego podpisu elektronicznego można uzyskać na portalu redagowanym przez Instytut Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego www.cyfrowyurzad.pl oraz na portalach centrów certyfikacji: www.kir.com.pl, www.sigillum.pl oraz www.certum.pl.
Obok wymienionej Ustawy zastosowanie tutaj mają także przepisy Ustawy z 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 24 lipca 2007 r. w sprawie warunków udostępniania formularzy i wzorów dokumentów w postaci elektronicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 151, poz. 1078) oraz Rozp. Rady Ministrów z 7 sierpnia 2002 r. w sprawie określenia warunków technicznych i organizacyjnych dla kwalifikowanych podmiotów świadczących usługi certyfikacyjne, polityk certyfikacji dla kwalifikowanych certyfikatów wydawanych przez te podmioty oraz warunków technicznych dla bezpiecznych urządzeń służących do składania i weryfikacji podpisu elektronicznego (Dz. U. z 2002 r. Nr 128, poz. 1094).
Na zakończenie dodam, że np. w Niemczech nie ma czegoś takiego jak bezpieczny podpis elektroniczny i z fiskusem przez Internet może rozliczyć się każdy.
