Archiwa TVP w swoich zasobach przechowują ogromny zbiór materiałów audiowizualnych.
Około 125 tysięcy taśm filmowych (16 mm i 35 mm), ponad 420 tysięcy taśm magnetowidowych, w tym ok. 180 tysięcy taśm cyfrowych (także w standardach HD - ponad 6 tysięcy). Więcej niż połowa zbiorów to produkcja własna TVP S.A.
Pierwszy program telewizyjny w Polsce wyemitowano w październiku 1952 r. Trwał pół godziny i nadawany był „na żywo”. Regularną emisję rozpoczęto w styczniu 1953 r. W każdy piątek nadawano półgodzinną audycję. Dopiero pod koniec lat 50. podjęto pierwsze próby rejestrowania programów. Zapisywano je na taśmie światłoczułej, bezpośrednio z ekranu techniką telerecordingu.
Najstarszym zarejestrowanym na taśmie filmowej przedstawieniem teatru telewizji była inscenizacja dramatu Jeana Giraudoux „Apollo z Bellac” w reżyserii Adama Hanuszkiewicza z Jackiem Woszczerowiczem w roli głównej. Jej premiera odbyła się 17 marca 1958 r.
W połowie lat 60. zaczęto stosować w telewizji pierwsze magnetowidy. Programy rejestrowano na dwucalowych taśmach magnetycznych. Od połowy lat 70. nośniki magnetyczne zaczęły konkurować z taśmą filmową. Obecnie programy rejestruje się wyłącznie na nośnikach cyfrowych. Na zapis cyfrowy sukcesywnie przegrywane są również stare materiały archiwalne.
