Robert Degen, Marlena Jabłońska, Collecting projects i documentation strategies jako narzędzia kształtowania zasobu archiwalnego i budowania wizerunku archiwów, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
"Charakteryzując selekcję archiwalną w wydanym w 1934 r. zeszycie
pt. „Brakowanie akt”, Gustaw Kaleński zauważył, że ma być ona
dokonywana „[...] ostrożnie, umiejętnie i przewidująco przez urzędy
państwowe przy współudziale fachowców, a pod kontrolą archiwistów”1
.
Tylko takie działanie miało pozwolić na usunięcie z registratur
dokumentacji pozbawionej praktycznej wartości dla urzędów i na
zachowanie materiałów potrzebnych do badań historykom. Szczególna
ostrożność, o której pisał Kaleński miała być podyktowana wyjątkowym
charakterem dokumentacji i specyfiką badań historycznych. Nieco niżej,
ówczesny kierownik archiwum Państwowego Banku Rolnego
przypominał „Pamiętać jednak trzeba, że każdy akt w zasadzie jest
unikatem. Brakując zatem akta, skazujemy na zagładę unikaty, które
chociaż pozbawione praktycznej wartości dla urzędów, mogą mieć
bezcenną wartość dla historii. Tym bardziej, że nie sposób przewidzieć,
jakie zagadnienia i z jakich stron badać będą historycy przyszłości”2 (...)
Źródło: https://repozytorium.umk.pl/bitstream/handle/item/1894/Collecting%20projects%20i%20documentation%20strategies%20jako%20narzedzia%20ksztaltowania%20zasobu%20archiwalnego.pdf?sequence=1
