"Instytut Józefa Piłsudskiego powstał 4 lipca 1943 r. Wśród założycieli była grupa najbliższych współpracowników Marszałka, którzy w wyniku działań wojennych znaleźli się w Stanach Zjednoczonych.

Podczas II Walnego Zgromadzenia Komitetu Narodowego Amerykanów Polskiego Pochodzenia, zorganizowanego w Hotelu Washington w Nowym Jorku, wyłoniono ośmioosobowy Komitet Organizacyjny, którego zadaniem było utworzenie autonomicznego ośrodka pracy naukowej pod nazwą Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce Poświęcony Badaniu Najnowszej Historii Polski.

Wśród założycieli, oprócz znanych działaczy polonijnych, takich jak: Franciszek Januszewski, Maksymilian Węgrzynek i Lucjan Kupferwasser znaleźli się polscy uchodźcy wojenni, którzy w II Rzeczypospolitej zajmowali ważne stanowiska państwowe: Henryk Floyar-Rajchman – były minister przemysłu i handlu, Ignacy Matuszewski - były poseł na Węgrzech i minister skarbu oraz Wacław Jędrzejewicz - były minister oświaty. Ci trzej ministrowie nadzorowali we wrześniu 1939 r. transport Funduszu Obrony Narodowej i polskiego złota na Zachód, później jednak, gdy polski rząd w Londynie odsunął piłsudczyków na margines życia politycznego, odmawiając im nawet przyjęcia do wojska - zdecydowali się na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Nowa placówka nawiązywała do tradycji utworzonego w 1923 r. w Warszawie Instytutu Badania Najnowszej Historii Polski (nazwanego po śmierci Marszałka jego imieniem). (...)"

Źródło: http://pilsudski.org/pl/o-nas/historia                                                        (dostęp z 4.02.2018)