Marek Konstankiewicz, Adrian Niewęgłowski, Status prawny archiwów osobistych, w: Archeion, T. 117, wyd. NDAP, Warszawa 2016, s. 84-102
"Archiwum osobiste to całość materiałów archiwalnych wytworzonych i zgromadzonych
przez człowieka w czasie jego życia i działalności, wraz z archiwaliami
odziedziczonymi. Tradycyjnie archiwistyka interesowała się spuściznami
archiwalnymi po osobach wyróżniających się ze swego otoczenia, prowadzą-
cych rozległą działalność zawodową i społeczną. Aktualnie zwraca się uwagę
także na archiwalną wartość dokumentacji wytworzonej i zgromadzonej przez
osoby nienależące do tak czy inaczej pojmowanych elit. Wszystkie te archiwalia
wzbudzają zainteresowanie historyków, a ponadto wiele osób ma świadomość
wartości własnej dokumentacji oraz potrzebę jej zabezpieczenia w dłuższej perspektywie
czasowej.
W archiwach osobistych jako pewnych całościach ukształtowanych w sposób
indywidualny przez ich twórców wyróżnić można zwykle dokumentację,
która narastała w toku działalności konkretnej osoby (w ramach niewątpliwie
specyfi cznej odmiany procesu aktowórczego), materiały odziedziczone (zwykle
po członkach rodziny, ale też po współpracownikach i instytucjach) oraz zgromadzone
w ramach zainteresowań kolekcjonerskich, których przedmiotem była
owa dokumentacja. Do użycia terminu „archiwum osobiste” skłania chęć podkreślenia,
iż spuścizna archiwalna traktowana jako integralna całość może być
nie tylko wynikiem prowadzonej działalności kancelaryjnej, ale też kolekcjonerstwa
czy urzeczywistnienia potrzeby dokumentowania życia własnego i swych
bliskich2 (...)"
Źródło: http://archiwalna.archiwa.gov.pl/images/stories/Archeion%20117_online.pdf (dostęp z 4.11.2017)
